خوانندگی و داروها

اثرات مثبت و منفی داروها بر تولید صدا

خوانندگی و داروها :

مطالعات کمی درباره تاثیرات فارماکولوژیک و مصرف دارو بر خوانندگی و صدا وجود دارد. میزان و نوع اثرگذاری هر دارو بر هر بدن می تواند متفاوت باشد .

هرچقدر دوز مصرف دارو بالاتر باشد ، عوارض جانبی آن نیز بیشتر است . در این تحقیق، داروها بر اساس تاثیری که بر قسمت های مختلف تولید صدا میگذارد، طبقه بندی شده اند.

• داروهایی که بر پروپریوسپتیو و هماهنگی مغز با عضلات تاثیر می گذراند :

این ها در تولید بهترین نوع صدا اثر دارند .  برای درک بهتر این اثر میتوان صحبت کردن نامفهوم و کند فردی که تحت تاثیر الکل است را مثال زد. موادی مثل آمفتامین، کوکائین و داروهایی که زانتین و کافئین تولید می کنند، همگی ازCNS stimulants هستند که حالت ناهوشیاری و خوشی در فرد ایجاد می کنند. مصرف آن ها حتی در دوزهای معمول و توصیه شده هم اثرات مضری بر vocal performance دارد.

cns depressant ها شامل الکل، باربیتورات ها قرص های خواب و آرام بخش و دیازپام و داروهای شبیه به آن می شود . این ها در دوزهای بالا صحبت کردن نامفهوم و آرام را ایجاد می کنند . در دوزپائین بر کوک، timber و vocal صدا اثر می گذارند.

تزریق بی حسی ای که در دندانپزشکی انجام می شود ، در این دسته از داروها قرار می گیرد . این دارو باعث عدم توانایی کنترل و عدم آگاهی از موقعیت عضلات دهان و لب ها و زبان می شود  . استفاده از بی حسی موضعی به صورت اسپری یا ژل ( نه به صورت تزریقی) اثر بی حسی و عدم کنترل بسیار کمتری ایجاد می کند.

• داروهایی که بر روی مقدار جریان هوا اثر می گذارند:

داروهایی وجود دارند که بر جریان هوایی که از شش ها عبور می کنند اثر دارد :

این اثر با تنگ یا گشاد کردن برونشیول ها که محل تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن است اعمال می شود.

اپینفرین و تئوفیلین و مشتقات شان ، هر دو جزو داروهای bronchodilator هستند . هر دو برنشیول ها را گشاد می کنند (البته با مکانیزم های متفاوت) . از جمله اثرات جانبی آنها نگرانی و لرزش است . از طرفی دیگر،  تنگ شدن برنشیول ها بیشتر از طریق واکنش های آلرژیک تولید می شوند.

افراد زیادی به آسپیرین، پنی سیلین، گرد و غبار خانگی و گرده ها آلرژی دارند. افراد آلرژیک ، bronchoconstriction یا تنگی برنشیول چشمگیری را تجربه می کنند. تنگی برنشیول ، باعث کاهش حجم ریه ها، کاهش تبادل گازها و خس خس می شود.

داروهایی که بر حجم مایعات بافت ها اثر می گذارند:

دلیل ایجاد ادم یا تورم در وکال فلدها در واقع تجمع مایعات در بافت های تولیدکننده صدا، بر کیفیت صدای تولید شده اثر دارد.

گروه های گسترده ای از داروها بر تعادل مایعات بافت ها اثر دارند . از میان آنهایی که باعث کاهش ادم در وکال فلد می شوند میتوان این ها را نام برد .

1. دیورتیک ها که در افراد با فشار خون بالا و مشکلات قلبی و کلیوی مصرف می شوند.
2. کورتیکواستروئیدها
3. داروهایی که به طور معمول برای سرفه و سرماخوردگی و آلرژی مصرف می شوند .

در کل هر دارویی که ادم را کاهش دهد، برای کیفیت صدا مفید است . البته باید بدانیم مصرف درازمدت این داروها اثر منفی دارد . مصرف تریامسینیلون که از دسته کورتیزون ها است و در درمان آسم تنفسی استفاده می شود، بر فانکشن لارنکس اثر مخرب می گذارد.

همچنین مصرف طولانی مدت داروهای ضد احتباس که ادم را کاهش می دهند. rebound congestion و متعاقبا آدم می شود که برای رفع آن نیاز به مصرف بیشتر و بیشتری از داروهای ضد احتباس هست.

همچنین مصرف زیاد ضداحتباس ها باعث ایجاد تغییراتی در مخاط بینی می شود . در مواردی ایجاد ضایعاتی در بینی که براثر کاهش جریان خون به وجود آمده اند . در موارد شدید، نکروتیک و پرفوره شدن سپتوم بینی دیده می شوند که دقیقا  شبیه به حالتی است که در مصرف مزمن کوکائین اتفاق می افتد و دقیقا chronic cocaine snorter نامیده می شود.

داروهایی که بر ترشحات مسیر تنفسی اثر می گذارند:

داروهایی که ترشحات را کاهش و باعث خشکی مخاط می شوند :

آنتی هیستامین ها . توصیه می شود وکالیست ها تا کمترین حد ممکن از آن استفاده کنند . antispasmotics مثل :

1. بلادونا که بیشتر در کنترل اسهال گوارشی استفاده می شوند .
2. داروهای ضدسرفه
3. آنتی سایکوز
4. داروهای ضدفشار خون
5. و ضد افسردگی

در مورد مصرف این داروها توصیه می شود که برای جلوگیری از خشک شدن مسیر تنفسی، روزانه ۸ تا ۱۰ لیوان آب مصرف شود . البته بزاق های مصنوعی که برای درمان خشکی دهان استفاده می شود هم میتوانند مفید باشند.

داروهایی که بر ساختار تارهای صوتی اثر دارند:

داروهایی که حاوی تستسترون(هورمون مردانه) هستند،  که در افزایش رشد عضلات، هورمون تراپی در مردان و درمان بیماری fibrocyctic breast در بانوان، کاربرد دارند . این ها می توانند باعث پایین تر آمدن صدا (deepening)شوند.  هم چنین کوتیکواستروئیدهای ضد التهابی در صورت استفاده موضعی، باعث dysphonia دائمی صدا می شوند.

• داروهایی که بر شنوایی اثر دارند :

از آن جایی که آنچه که خواننده می شنود بسیار بر خوانندگی اش اثر دارد ، این داروها در بحث ما جای دارند. دسته ای از آنتی بیوتیک ها به نام آمینوگلیکوزیدها مثل جنتامایسین(در صورت استفاده سیستمیک و به صورت تزریقی عوارض شنوایی دارند، مصرف موضعی این اثر را ندارد) و داروهای ضد فشار خون از دسته loop diuretic مثل فروزماید که بسیار نادر باعث  بروز عوارض شنوایی می شود. در صورت مصرف این دسته از داروها، معاینه شنوایی را چه قبل و چه در حین مصرف دارو در نظر داشته باشید.

گردآورنده: دکتر اوین حافدی

بازنویسی : نوا حسینی

منبع: https://www.jvoice.org/article/S0892-1997(88)80028-6/abstract